به یاد شادمانیهای صحن سیب
چونان مسجدی کهن
که همه‌ی فیروزه‌هایش ریخته
و جز چند کاشی
که یادآور پوشش نیلی روزگار کهن است؛
گاه‌گاهی مقابل خود می‌ایستم
به خویشتن می‌نگرم
...مددی مولا...



نوشته شده در تاریخ شنبه 91/5/14 توسط ساحل صبوری
نظر
تمامی حقوق مطالب برای طوبای محبت محفوظ می باشد